او نشد بیهوده نامش اسوهء صبر و وفا
هرکجاپامی نهد غم می نشیند دربَرَش
جای جشن روز میلادش مهیا می شود
مجلس آرایی کند بر دفن وختمِ مادرش
داریوش جعفری
