تک بیت

ز خیال

      رویِ

            ماهت 

                      نتوان 

                             جدا 

                                    نشینم

 مگر

     از تن  

        ضعیفم 

                  به در

                          آورند 

                                  جان را

#داریوش_جعفری

تک بیت

تو را من چشم در راهم نمیگویم چنان نیما

که در راهت نهادم جان ناقابل که باز آیی

#داریوش_جعفری

تک بیت

سیصد و شصت و چهارم شب به سر شد بی رخش

باز هم یلدای دیگر آمد و معشوق نیست

داریوش جعفری

به محراب دو ابرویت ادا کردم نمازم را

ز بعد از حمد اول سوره خواندم 

دوستت دارم

داریوش جعفری

یااباالفضل ع

تیر زد دشمن به مشکت تا بمانَد تشنگی 

شد تهی مشک و جهانی زین سبب سیراب شد

داریوش جعفری 

بداهه 17/8/94

تک بیت

گر چه خدا ندانمت ، 

            ای بت سرو قامتم

لیک به وقت دیدنت

           زود به سجده میروم....

داریوش جعفری

گفته بودی میرسی در لحظهء جان کندنم

آرزو کردم مکرر جان بگیرم جان دهم 

داریوش جعفری 

بداهه

دست من نیست  اگر پای تو بند است دلم

طرح رخسارهء تو عاشق و پابندم کرد

داریوش جعفری

 بیشماری زن زیبا گذر از چشم نمود 

دل نبازم به کسی غیر خودت گوهر شاد

داریوش جعفری

آنچنان محو رخ و سیرهء گوهر شادم 

که جهانی نکند با دُر و گوهر شادم

داریوش جعفری

کار هر کس نیست از دام زلیخا رد شدن

با چنین رخ پاک بودن شیوهء پیغمبریست

داریوش جعفری 

با رخ یوسف اگر پاک بمانی هنر است

ور نه بر ما هوسی نیست   زلیخاها را

داریوش جعفری 

سرِ سودای حرم با دل خود وا ماندم

دلِ من رفت و نصیبی ز حرم نیست مرا

داریوش جعفری 

در حریمت آمدم بهر گدایی ای عجب

 از همان دم تا کنون احساس شاهی می کنم

داریوش جعفری 

یااباعبداله

همه جا گشته ام از باب تفرج اما

 هیچ جا نیست به زیبایی ایوان طلات

این لباس نوکری تنها نه فخر من حسین

   نزد حق بالاترین عنوان برای انبیاست

داریوش جعفری 

بس که گفتم روز وشب زهرا علی زینب حسین

 مستعار اسم من شد نوکر آل علی

داریوش جعفری 

میخانه شده خانه ام انگار... که مخمور 

تا پای نهد.. مست زند عربده....   یاهو

داریوش جعفری 

علی جان...

در سرایت هر اولوالعزمی شود قنبر ولی

قنبرت باشد مدرس در کلاس انبیا

داریوش جعفری 

علی جان...

در سرایت هر اولوالعزمی شود قنبر ولی

قنبرت باشد مدرس در کلاس انبیا

داریوش جعفری

سینه ام همچون حرم چشمان تارم قتلگاه

 ازحرم تاقتلگه قلبم صدا میزد حسین

داریوش جعفری 

ای برادر جان مادر  ماجرای کوچه چیست 

گفت ای دلبند من چیزی نگویم بهتراست 

داریوش جعفری 

سیلی و فرق دو تا زهر جفا خنجرکین 

همه آمد که بماند به اذان نام علی

داریوش جعفری

یاعلی اصغر 

رنجِ رزق وخوفِ محشردر کسی آید که او

 بندهایِ بندگیش از بندِ قنداقت جداست

داریوش جعفری

یاعلی اصغر 

رنجِ رزق وخوفِ محشردر کسی آید که او

 بندهایِ بندگیش از بندِ قنداقت جداست

داریوش جعفری

 پرسیدم ازپدر ز اصل ونسَب فخرکرد وگفت 

 اجدادتوتمام غلامان قنبرند

 تاکه پرسیدم زباباشغل اجدادی خویش

 فخرکردوگفت اجدادت غلام حیدراست

داریوش جعفری 

گرچه هرکس نشود ای شهِ من مُحتَشَمت

جابده بر منِ عاصی کفِ پای هَشَمَت

باید برای هدیه سری دست و پا کنم؟!

اذنی بده همه خاندانم فدا کنم

سرشوریده ندارم که به توهدیه کنم 

به کف  پاسرِ من گیر و زِمن جان بستان

حسین جان

به پایِ عبدِ فراری حصار باید زد

نه من که ایل و تبارم همه غلام تواند

داریوش جعفری