اشعار داریوش جعفری

اشعار داریوش جعفری

اشعار مذهبی
اشعار داریوش جعفری

اشعار داریوش جعفری

اشعار مذهبی

امام حسین ع

چه میشد مثل حر گردد سرانجام پشیمانی

چه میشد بیشتر چشمان عاشق را بگریانی


به نام نامی نام بلندت دیده ام ابریست

تمنا میکنم مولا بفرما حکم طوفانی


سرا پا ماتم و رنجم سرا پا زخمم و دردم 

تویی دارالشفای من به درد من تو درمانی


*پشیمان می‌شود هر کس برای تو نمی‌میرد*

پشیمانم مخواه ای کشته که زخمی و عریانی


دعا کن تا بمیرم در غمت آقای مظلومم 

الهی بر غمت جانم شود ارباب ، ارزانی


امید و آرزو دارم که از هر سفره ای من را

به دست خویش برداری به پای خویش بنشانی


به خاک کربلا با دست پر رفتی بیاموزی

به خلق میزبان خود کمی آداب مهمانی


هنوزم تشنه ای آری هنوزم غرق خون هستی

هنوزم از سر نیزه به فکر ما یتیمانی


به روی نی که بودی مردم کوفه همه دیدند

به لحن مصطفی خواندی همه آیات قرآنی


چه گفتی با سه ساله دختر خود گوشه ی ویران

که لب را نیمه ی شب بست و جان را داد پنهانی


#داریوش_جعفری

۲/۵/۱۴۰۲

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.