وای از آن روزی که حال روضه تکراری شود
یا فقط این گریه ها معیار دینداری شود
وای از آن روزی که سودای من و تو با حسین
مثل دکان داریِ تجّار بازاری شود
مدح باید کرد ارباب دو عالم را به عشق
جز به راه عشق صد مداح ، دوزاری شود
گر نباشد شیوه ی مدّاح و من روشنگری
خنجر شمر زمانه بر گلو کاری شود
گر نیاموزم مرام شاه را زین روضه ها
آخوری جو سهم من چون اسب عصاری شود
کربلا درس وفا دارد برای هر مقام
روضه باید مکتب عشق و وفاداری شود
کربلا را گر نیاموزیم ابن الفاطمه
مثل عاشورا دچار بی کس و کاری شود
داریوش جعفری