وقتی سرش شکست

در محضرِ خدا  دلِ پیغمبرش شکست

فُزتُ و بِرَبِّ گفت

محرابْ غرقِ خونِ سرشْ...منبرش شکست

وقتی خبر رسید

دیدند کوفیان که قد دخترش شکست

در نیمه های شب

تشییع شد علی و دل همسرش شکست

آه از جگر کشید

قلب حسن به یاد غم مادرش  شکست

شیب الخضیب شد

پشت حسینِ تشنه ی بی یاورش شکست

اینجا سرِ علی

در کربلا قدِ علیِ اکبرش شکست

مشکی دریده شد 

بغض گلوی تشنه ی آب آورش شکست 

آمد سه شعبه و

حنجر درید و مهد علی اصغرش شکست

در بین طشت بود

دندان شه شکست و دل خواهرش شکست

ویرانه بود و غم 

پروانه شعله شد همه ی پیکرش شکست

زینب شکسته شد

انگار از حسین همه ی لشکرش شکست

شاهد فغان کشید

ای چرخ غافلی که چه بیداد کرده ای

وز کین چها در این ستم آباد کرده ای

#داریوش_جعفری 

@Jafari_daruosh