4/9/96

6/55

سوخت پیراهن از این تب که بر این تن دارم

سیل شد اشک؛ ز بس ناله و شیون دارم

دلم از دوریِ رویِ تو به تنگ آمد و ریخت

جای گل...پاره ی دل بر سرِ دامن دارم

گر نشد دیده ی من تیره از این فاصله ها

بهر دیدار رخت...دیده ی روشن دارم

پرده برگیر و بکش خنجر مهرت ز کمر

که بدهکارم و نذرت سر و گردن دارم

بس که تصویر تو چون ماه کشیدم...دیگر

از زمین رو به سما میل پریدن دارم

الف قامت من حالتی از دال گرفت

صورت سرّوّم و سودای خمیدن دارم

تنگ شد سینه و دل سنگ شد از رنج فراق

با همه سنگ دلی شوق تپیدن دارم

دیر شد آمدنت دیر شده رفتن من

دیرگاهیست که ره توشه ی مردن دارم

(شاهد) خون دلم جز لب خنجر کس نیست

خنجری کز غم عشقت به جگر  من دارم

#داریوش_جعفری

telegram.me/daruosh_jafari