اشعار داریوش جعفری

اشعار مذهبی

اشعار داریوش جعفری

اشعار مذهبی

نه چنینم و چنانم...نه ز جنس آسمانم

نه سکوت بی نشانم...نه لبی گهر فشانم


نه به کس بود خطابم...نه به روی کس حسابم

نه به غیر دل سپارم...نه به فکر این و آنم


منم و دلی شکسته...منم و روان خسته

تویی آن تمام هستم...که نشسته ای به جانم


نه تو دل ربوده ای که...به جفا ز در برانی

نه سپرده ام دلم را...که جدا ز تو بمانم


هنرِ تو نو سرودن...هدفَت دری گشودن

نه چنان هنر به جانم...نه چنین هدف توانم


نه فقط نشسته در دل...که تویی تمام حاصل

تو شدی تمامیِ من ...تو نهانم و عیانم


تو همان دوا و دردی...که به جز وفا نکردی

منم آن که جز به نامت... نَنِشَست بر زبانم


تو تمام رحمت اَستی...تو دری به کس نَبَستی

تو ز من بگیر دستی...که تویی خدایگانم


تو بهارم و خزانم...تو تمام جسم و جانم

به دَرَت اگر زمانی...نَنِشَستَم بِنِشانَم


#داریوش_جعفری 


telegram.me/daruosh_jafari

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.