در پی اش هر کوچه را با چشم دل سر میزنم
خانه ها را یک به یک با چشم تر در میزنم
جای جای شهر را یاد گل پیراهنش
یادگاری شاخه ای یاس معطر میزنم
گاه در میخانه ساکن میشوم تا جویمش
گاه تکیه بر مقام پاک منبر میزنم
بس که خون دل به دامن ریختم در پای او
با دو چشمم طعنه بر دریای احمر میزنم
کوک کردم ساز دل بر وصل و در اینروزها
ساز رفتن را به آهنگی قویتر میزنم
آسمان با بغض من همراه شد ابری شده
همقدم با قطره ها آرام پرپر میزنم
لافهای غرّش این آسمان بی فایده ست
مثل لافی کز برای ترک دلبر میزنم
#داریوش_جعفری