خدا گفته که بهشت به زیر پاتَه ننه جو 

بَرَه مِه بهشت همو برق تیاته ننه جو

 صُب تا شِو حرص مُخوری و غُر و غُر سیم مکنی

 هَمَه دنیام وِه خدا او غُرغُراته ننو جو 

یادِمَه بَچَه که بیدِم هِی مِشُستی  پالامِه

 قدرِ زحمتت سرِم خاک پالاتَه ننه جو  

گلِ گیسِ اِسپیدِت  آتیش وِه جونم مِزِنَه 

دلِ مِه خونَه مثه رنگ حِناتَه ننه جو

 شرمِ ریت اِ دستِ مِه فشارت هی بالا مِرَه 

فکر و ذکرِم هَمَه دردِ زُننیاتَه ننه جو

 آرزوتَه مِدونِم مِخوای بَری خونَه خدا 

دستِ بالِم خالیَه وِه اُو خداتَه ننه جو 

یه جوری اشک مِریزی بَرَه حسینِ سر جدا

 که دلِم به تِو اِز او اشک عزاتَه ننه جو 

سر درِ خونت زدی اینجِه بَرَه امام رضاس 

هَمَه زِنه ایم بَرَه امام رضاتَه ننه جو

 هرچی که نِوِشتِمَه بَرَت هَمَه حرفِ مِن و 

دو کُر و چند تا نَوَه وا دُختِراتَه ننه جو

داریوش جعفری