ای دلارام و امیدِ دلِ دیوانهء من 

 روشنی بخش وصفایِ دل و هم خانهء من 

 در مدینه همه دم دور سرت می گشتم 

 ماه من شد سرِ نی راس تو پروانهء من 

 جای تو سرورِ من  منبرِ پیغمبر بود

  حال جایِ توشده گوشهء ویرانهء من  

بالشم دست توبودو همه دم میگفتی 

 نازِمن دلبرکم دخترِ دردانهء من 

 توعزیزِ پدری   دیده گشا حال  ببین

 بالشم سنگ و سرِ پاک توهمخانهء من 

موی من سوخته و مویه شده رزق شبم 

 چنگ برزلف گره خورده شده شانهء من 

تاجدارم  توکجا قصر عبید بن زیاد 

 سفره دارم  تو کجا خوان فقیرانهء من 

آمدی ازسرنی دربرم ای طشت نشین

  تاببینی رخم و جامهء شاهانهء من 

  بارخ نیلی و با پای برهنه بابا

 ببرم همره خود جانب ریحانهء من

من پرستوی تو و همدم گلهابودم

  جغدشوم است دگر همدم و هم لانهء من

داریوش جعفری